door: Irina Novgorodskaya

Mijn oma stierf toen ik een jaar of tien was.  Ik kan mij niet zoveel herinneren van mijn oma. Ze moet een hele lieve vrouw zijn geweest, én sterk! Haar katholieke gezin was groot en de zoons waren in de meerderheid. Zie die maar eens allemaal onder de duim te houden. Dat lukte haar echter met gemak!

Ik denk vaak aan haar. Mijn leven is totaal anders dan dat van haar, behalve een ding: onze creatieve hobby's. Zij borduurde, haakte en breide. Ik maak kleding. En dat is niet de enige reden waarom ik vaak aan haar denk. Het komt voornamelijk doordat ik iets van haar heb, dat ik dagelijks gebruik: haar ooievaarsschaartje!

Van oma mochten wij als kleinkinderen iets van haar hebben. Toen ze nog leefde, maar haar einde voelde naderen, vroeg ze ons wat we het liefst wilden. Ik riep als eerste dat ik haar schaartje wilde. Achteraf schaamde ik mij enorm, want het lag altijd naast haar op tafel en zonder haar schaartje en haar borduurwerk kon ik mij haar niet eens voorstellen.
Een paar weken later was zij overleden en erfde ik het schaartje. Niemand maakte zich er druk om, want er waren waardevollere spullen te verdelen.

Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik HAAR schaartje niet intensief gebruik. Ik kocht in de loop van mijn leven meerdere variaties op oma’s ‘ooievaarsschaartje’. Bijvoorbeeld een hele goedkope versie uit China bij de Xenos. Of een iets betere, maar erg lelijke bij een naaiwinkel. En een paar jaar geleden een mooie kwaliteitsversie bij een online naaimachinewinkel.
Zodoende kan het antieke schaartje van oma af en toe even de rust krijgen dat het inmiddels verdiend heeft.

“Waar is toch dat schaartje van oma gebleven?”, vroeg onlangs een familielid aan mij, terwijl zij een Pinterest-foto mailde met een soortgelijk ooievaarsschaartje erop. Het was al die tijd ergens diep in haar geheugen verstopt geweest en kwam ineens tevoorschijn na het zien van de foto.

“Geen flauw idee,” loog ik iets te snel en zei er onmiddellijk achteraan: “Ze zijn gewoon te koop op internet hoor.” Gelukkig kon ik het bestaan van mijn kostbare bezit op tijd ontkennen. Waarom? Tja, omdat ik bang was dat zij het schaartje wilde ‘lenen’ en ik het niet meer zou terugkrijgen. En omdat ik hoop dat mijn dochter of mogelijke kleinkinderen ooit mijn schaartje willen erven en daardoor nog dagelijks aan mij zullen denken.

Geen vermogen of juwelen kunnen daar tegenop. Ook al zou ik die namelijk hebben, het zegt allemaal zo weinig over wie je was. Maar dat kleine schaartje, dat is het nou juist! Mijn oma zit daardoor in mijn geheugen gebrand, als lieve, sterke vrouw. Zij was de rust zelve als ze heerlijk zat te borduren met dat schaartje naast haar op tafel…

Hoe begon het allemaal? Er waren berichten over een nieuw virus in China. Al snel volgden de eerste Covid-besmettingen in Europa en stofte ik mijn naaimachine af.
 
Bloed, zweet en tranen, zegt men, maar voor mij was er vooral bloed door onvrijwillige acupunctuur. Het eerste masker nam een halve dag in beslag, het tweede een uur en daarna nieste ik ze in elkaar, hoewel ik me ervan bewust ben dat deze beeldspraak wat ongelukkig is....

Misschien heeft u er al een keer van gehoord, of misschien nog nooit.  We gaan het hier hebben over een VERZWARINGSDEKEN. En vooral: hoe maak je zelf een verzwaringsdeken?
Hoort dit thuis op SewingChanelStyle ? Mmmm.... eigenlijk niet. Maar we doen het toch. Omdat we simpelweg zo enthousiast zijn en dol zijn op lekker slapen.

Wat is een verzwaringsdeken?
Eerst maar eens even een uitleg waarover we het hebben. Een verzwaringsdeken is een deken die lekker zwaar is.  De meeste mensen vinden dit namelijk heerlijk.  Niet eens zo zeer vanwege de warmte maar meer het idee om onder iets zwaars te liggen. Dekbedden zijn tegenwoordig zo licht als een veertje, Lekker koel in de zomer, maar toch mis je vaak het gevoel van iets over je heen.
Veel mensen missen het gevoel van die zware wollen deken zoals vroeger. Dat had zijn nadelen, maar een voordeel was wel dat je toen sliep als een roosje...

Gevoel van geborenheid
We gaan er geen wetenschapsrapporten etc. bij halen, maar we laten het bij ervaringsfeiten.  Verzwaringsdekens voelen fijn. Niet alleen moeders met overgevoelige of slecht slapende kinderen, zweren erbij, maar velen. Bij navraag in onze directe omgeving blijkt dit echt zo te zijn.
Een verzwaringsdeken geeft verborgenheid en sluit goed aan om de slapende mens heen. Er ontstaat door het gewicht meer druk en hierdoor kan men zich beter ontspannen en sneller in slaap vallen.  "Een hele diepe slaap", was een opmerking uit onze directe omgeving.
Op Internet claimt de verzwaringsdeken zelfs ideaal te zijn voor mensen met autisme, add/adhd, dementie, spasmen, ernstige gedragsproblemen, hyperactiviteit en mensen met ontspanningsproblemen (zoals Huntington en Korsakov).

Zelf maken!
Verzwaringsdekens zijn echter duur.  Dit komt vooral vanwege de materialen die nodig zijn en de nog grote onbekendheid met verzwaringsdekens.
En dus, gaan wij er zelf één maken.  Een beetje naaister ziet dit tenslotte als een uitdaging en dus: aan de slag!

Wat is er nodig voor een verzwaringsdeken:

• Als stof raden wij u het volgende aan: poplin katoen aan de ene kant en lichte canvas aan de andere kant. Dit geeft de deken extra stevigheid. de canvas is wat zwaarder, de poplin is lekker zacht.  De beiden stoffen zijn bovendien goed wasbaar en kreuken minimaal.
• De canvas stof zorgt er ook voor dat hypergevoelige geen last hebben van de inhoud; de korrels. Poplin is een stuk dunner en dit kan er aan bijdragen dat de korrels voelbaar zijn. Op zich is dit geen enkel probleem, maar voor hyper- of overgevoelige mensen (of kinderen) is dit niet prettig.
• U kunt er ook voor kiezen om beide kanten poplin te nemen. De deken wordt dan wel echter minder stevig.  Aan beide kanten canvas, raden wij u niet aan. De deken zal dan meer op een zitzak lijken dan een deken.
• Qua kleuren adviseren wij u een neutrale kleur te nemen. De deken past dan in iedere slaapkamer of zelfs in de huiskamer op de bank. Een printje of bloemetjes gaat snel vervelen.
• De inhoud: GRANULAATKORRELS.  Deze kunt u vinden op internet of bij uw lokale bouwmarkt of hobbywinkel. Let op: de granulaatkorrels zijn geen zitzakkorrels; deze zijn veel te licht en niet wasbaar. Granulaatkorrels zijn wasbaar tot 60 graden.
• Een alternatief zou kunnen zijn: kersenpit of rijst.  Deze zijn echter niet wasbaar.
• Een naaimachine, garen, een liniaal en textielkrijt.

Een verzwaringsdeken naaien:
U knipt (of beter: scheurt) de twee lappen stof in de juiste afmetingen. Maak de deken niet te groot. Dan wordt de deken loodzwaar en erg onhandelbaar.  Een afmeting van de lengte van de persoon en de breedt van max. 1.25 meter is al meer dan genoeg.  Kinder-verzwaringsdekens zijn zelfs vaak een stuk kleiner. 

De beiden lappen met de goede kant aan elkaar naaien op de lengtezijden en de onderkant, omkeren, de naden uitstrijken en naaien.  De bovenkant laat u open.
Nu tekent u met textielkrijt in de lengte van de deken vlakken van 20 cm breed. En in de breedte.
De lengte vakken stikt u vast.
Hierna vult u de vakken met twee-en een half of drie schepjes granulaatkorrels maximaal.  (Afhankelijk of u een echt zware deken wil van rond de 9 kilo, of een minder zware van rond de 5 kilo). U neemt nu de deken aan de bovenkant en schudt de deken goed.  De korrels zitten nu beneden in de vakken.  Hierna naait u voorzichtig de strook in de breedte. Pas op dat u met de naaimachine niet over een korrel gaat.  Dit is niet zo gezond voor de naald...

Naai dit alles met de stof aan de linkerkant van de naaimachine en op een grote tafel. Het is erg fijn als de naimachine een extra aanschuif of quilttafel heeft.

Dit proces herhaalt u tot u bij de bovenste rij bent.  Het wordt steeds lastiger want de deken is inmiddels zwaar en het kan lastig worden met de korrels. Maar geduld is een schone zaak. Werk netjes en langzaam, dit voorkomt frustraties en een huis of naaikamer vol granulaatkorrels...

Tenslotte maakt u de bovenkant dicht met een mooi sierranje, of naar binnen gevouwen naaien.  Dit geheel aan uzelf.  U kunt er ook een flap stof aanlaten als u graag de deken wil kunnen instoppen tussen het matras aan de voetenzijden.

Poets tenslotte met een lap katoen even het resterende textielkrijt weg en schudt de deken een paar keer goed op.

U ziet, een verzwaringsdeken maken is niet zo heel moeilijk.  Het is wel een naaiproject waarbij er netjes gewerkt moet worden, er een hoop geduld nodig, ruimte en materiaal.

Maar u zult in ieder geval slapen als nooit tevoren...

.......................... Ik denk vaak aan haar. Mijn leven is totaal anders dan dat van haar, behalve een ding: onze creatieve hobby's. Zij borduurde, haakte en breide. Ik maak kleding. En dat is niet de enige reden waarom ik vaak aan haar denk. Het komt voornamelijk doordat ik iets van haar heb, dat ik dagelijks gebruik: haar ooievaarsschaartje!

lees meer