'Chanel-Style' jasjes en couture zélf naaien !
de beste informatie, naaipatronen-reviews,
boekrecensies en producten beoordelingen*
* Non-profit website: eerlijke beoordelingen en persoonlijke teksten
Zit je soms ook zo te worstelen met een (strak) jurkje waarvan de rits op de rug zit? Of wat dacht je van een korset met de sluiting op de rug? Leuk idee, maar wel mét aankleedhulp alstublieft!
Nu het carnaval in het Zuiden is, verkleden de meeste mensen zich maar al te graag en het liefst zo origineel en uitbundig mogelijk. Een aankleedhulp is dan wel een goed idee. Hoe ging dat eigenlijk vroeger? Een trouwe gastblogger stuurde dit filmpje. Eén aankleedhulp? Doe er maar twee hoor, want een Tudor Royal aankleden was een hele klus. Sommigen van jullie herinneren zich het waarschijnlijk nog: Donaldson kleding was bijzonder mooie en dure kleding én een statussymbool. Donaldson was een merk dat zich richtte op het hogere segment binnen de kledingbranche. Dat was overduidelijk want de prijzen, zoals gezegd, logen er niet om. De dure kleding was subtiel of duidelijk herkenbaar aan een Mickey Mouse-logo erop.
Maar waar is de kleding gebleven? En is het nog steeds populair? Wie heeft de boekjes nog? Als je informatie zoekt over het beroemde Chanel-jasje dan kom je net zo vaak de term 'cardigan' (= vest) tegen als 'jacket' (=blazer). Gaat het hier dan over een vest of een blazer? Iedereen wil een Chanel-jasje kopen, of een geïnspireerde Chanel-jasje zelf maken. Maar wat zijn jouw verwachtingen qua draagcomfort en uitstraling? En met welke zoektermen vind je de mooiste voorbeelden?
Geniet je ook zo van de Netflix-serie Bridgerton met al die mooie Victoriaanse kleding en korsetten? Het Victoriaanse tijdperk blijft ons intrigeren. Hoe konden mensen zo rijk zijn dat ze zulke luxueuze en overdadige kleding droegen? Hoepelrokken, gigantische grote hoeden, jurken in wel drie lagen en korsetten erop en eronder. Prachtig om te zien, een raadsel hoe ze de dag doorkwamen...
Korsetten zijn weer razend populair. Dit komt doordat er een grote groep mensen is die graag naar de ELFIA Fantasy Fairs gaan, of houden van de subculturen als Steampunk en Gothic. En natuurlijk ook de Middeleeuwse variant zoals L.A.R.P., of op striphelden gebaseerde Cosplay. Tijdens deze evenementen spelen korsetten vaak een grote rol. Als naaister is het erg leuk om een korset te maken. Je moet even weten hoe het zit met baleinen, maar als je dat eenmaal begrijpt dan heb je het zo onder de knie. Hoe naai je een Victoriaans korset? Wij vertellen het in detail.
'Tot op de draad' heeft de subtitel 'de vele levens van oude kleren' en is geschreven door Ileen Montijn en uitgegeven in 2017. Het boek past mijn inziens helemaal in deze tijd. De modewereld is tesnlotte aan het veranderen en dat is een goede zaak!
Deze video kwamen we tegen op Youtube van Karl Lagerfeld. De prachtige styling, geweldige actrices en de setting zijn erg aantrekkelijk om te zien. Kijk en geniet!
Er zijn veel misverstanden over naaien als hobby. Veel mensen denken bij 'zelfmaakmode' vaak nog aan oubollige naaipatronen, duffe stofjes en oma's fournituren. Het resultaat lijkt dan een optelsom van deze elementen: saaie kleding en overduidelijk 'zelfgemaakt'.
Maar dat is natuurlijk helemaal niet waar en daarom gaan we eens even de meest gangbare misverstanden één voor één tackelen.
Op Youtube kwamen we een interessante video tegen over de geschiedenis van zakjes. Nooit geweten dat vrouwen al héél vroeger zakjes ónder hun jurken en rokken droegen. Onzichtbaar voor derden, kostbaar voor henzelf. En nu we toch deze video graag met jullie willen delen, hebben we meteen zelf een zakje gemaakt, zoals tóen...
Bridgerton is een Amerikaanse dramaserie gemaakt door Chris Van Dusen en geproduceerd door Shonda Rhimes en sinds december 2020 te zien op Netflix. Het is gebaseerd op de romans van Julia Quinn. Het speelt zich af rond 1813 in de competitieve wereld van Regency London tijdens het debutantenbal: regency-jurken, handschoenen en parasols. Dochters van aristocratische huize maken hun debuut in de hoop een geschikte huwelijkspartner te scoren.
Vernieuwend
Maar Bridgerton is niet zomaar een kostuumdrama zoals we er in het verleden al meer zagen zoals Downton Abbey, Amadeus, The King's speech, The remains of the day en Pride & Prejudice. Bridgerton is vernieuwend qua cast. De cast is namelijk multi-cultureel en het past prima in het verhaal. Daarnaast komt Bridgerton precies uit op het goede moment. We zitten in een donkere tijd vanwege de Pandemie en de meeste mensen leven al maanden in hun hoody en joggingbroek. En ineens is daar een heerlijke serie waarin de kostuums dramatisch groot, extreem mooi en onwerkelijk overkomen.
Deze video hadden we nog niet in onze verzameling staan. Kijk en geniet. En kijk maar niet naar de ondertiteling want daar begrijpen wij ook niets van...
Video gemaakt door: Hood Couture Magazine Geschreven door Paula Kuitenbrouwer De kleuren oker en okergeel verwijzen naar (1) een van de verschillende aardse minerale oxiden van ijzer die in bruin, geel of rood voorkomen en als pigmenten worden gebruikt, en (2) een matig oranjegeel. Oker is een prachtig pigment en heel mooie kleur. Wat is oker? Oker is een natuurlijk kleigrondpigment dat een mengsel is van ijzeroxide en verschillende hoeveelheden klei en zand. Het varieert in kleur van geel tot diep oranje of bruin. Ik gebruik het veel in mijn studio. Het kent verschillende namen: gele oker, gouden oker, bruine oker, Napels oker of verbrande oker, om er maar een paar te noemen. Een echte oertint Oker is een zeer belangrijke vondst voor archeologen. In de prehistorie had dit pigment verschillende functies: het werd gebruikt als zeep, verf, als grafgoed en voor het balsemen van de doden. Het kan zelfs sunblock 50+ zijn geweest, zolang het duurde en niet afschilferde. Op de beroemde archeologische vindplaats Blombos Cave in Zuid-Afrika werden okerkleurige gereedschapssets gevonden die 100.000 jaar geleden door mensen werden gebruikt voor het maken van verf. Dit is zo lang geleden, 100.000 jaar, dat we ons nauwelijks kunnen voorstellen dat mensen kleurpigmenten gebruiken, maar dat deden ze wel degelijk. Otjize Otjiz is een mengsel van botervet en okerkleurig pigment dat door de Himba-bevolking in Namibië wordt gebruikt om zichzelf te beschermen tegen het barre woestijnklimaat. Voor prehistorische mensen was oker misschien wat Clorox en make-up nu voor ons zijn. Mensen gebruikten het misschien als bodypaint, ook ideaal voor hygiënische doeleinden vanwege waterschaarste. Als het afschilfert, verwijdert het huid en vuil. Een favoriete kleur! Yellow Pale Ochre maakt deel uit van mijn favoriete standaard kleurenpalet. Het is een veelgebruikt pigment in elk schilderij, dat ik maak met aquarel, gouache of olie. Oker is ook dit seizoen in de mode. Als ik Dille & Kamille binnenloop, een Nederlandse winkel voor woon- en keukenaccessoires, springen okerkleurig textiel en bloempotten in het oog. Oker heeft veel kleuren, het heeft veel functies. Archeologen koppelen het aan onze manier van denken. Toen prehistorische volkeren met kleurverwerking begonnen, vertoonden ze kleurvoorkeuren. Als het ene iets anders vertegenwoordigt, zijn we bezig met symbolisch denken.
We kunnen het onze voorouders niet meer vragen. Maar wat we zeker weten, is dat veel kleuren oker belangrijk voor hen waren. Oker en lifestyle Oker is een constante metgezel in mijn leven omdat ik er de hele tijd met verf werk. En als ik niet schilder, hou ik nog steeds van okerkleuren, vooral tijdens het herfstseizoen. Oker resoneert diep bij velen van ons. Sommigen van ons dragen deze kleur, anderen geven de voorkeur aan plantenpotten met okerkleuren. En anderen gebruiken het voor andere artistieke doeleinden. Interessant is dat hoe meer ik het gebruik en hoe meer ik erover leer, hoe fascinerender dit pigment wordt. Oker & textiel
Over okerkleurig textiel zou je kunnen zeggen dat de natuur met ons communiceert. Alle variaties van oker, van bruin tot geel, associëren we met de natuur, met een organische levensstijl, met ons bewust zijn van de hulpbronnen van de aarde. Geen wonder dat we tegenwoordig meer oker zien, wanneer modehuizen en ontwerpers terugkeren naar biologische stoffen en zachte, natuurlijke texturen. Oker vertelt een heel oud verhaal, een verhaal over het gebruik van aardepigmenten. Neon lijkt voorbij, het communiceerde iets onnatuurlijks. Oker, aan de andere kant, vertelt een heel oud verhaal, een over het gebruik van aardepigmenten. Nu we ons steeds meer bewust zijn van de kostbare hulpbronnen van de aarde en de manier waarop we onze oceanen vervuilen met microplastics die elke keer dat we polyesterweefsels wassen, worden afgestoten, geven we er de voorkeur aan terug te keren naar natuurlijke stoffen, natuurlijk textiel en ook natuurlijke pigmenten. Paula
Dit boek is nieuw in mijn verzameling Mode-boeken en het overtrof mijn verwachtingen in elk opzicht. Het gaat over Balenciaga's bescheiden begin, zijn succesverhaal, ontwerpproces, de leveranciers waarmee hij werkte en zijn beroemde klanten. Het bevat bovendien veel geweldige foto's die zijn stijl dik onderstrepen.
Respect voor vrouwen Balenciaga was een echte heer die nooit veel over zijn privéleven onthulde. Het boek vertelt wel over zijn kleermakersachtergrond die begon bij zijn moeder toen het gezin in Spanje woonde. Door de invloed van zijn moeder had Balenciaga een groot respect voor vrouwen en begreep hij de lijnen, kleuren en ontwerpen die de vrouwelijke figuur flatteren. Hij hield niet van korsetten en sluitingen van Dior-kledingstukken. Hij wilde dat vrouwen zich tegelijkertijd comfortabel én stijlvol kleedden. Het boek leidt ons door zijn professionele reis van San Sebastian naar Parijs en belicht de historische en politieke context van deze periode zowel in Spanje als in Frankrijk.
Balenciaga's stijl
Waar dit boek echt in uitblinkt, is de beschrijving van Balenciaga's stijl, zijn inspiratiebronnen en Spaanse invloeden. In het hele boek staan talloze afbeeldingen die laten zien hoe de stijl van de ontwerper zich in de loop van het jaar heeft ontwikkeld. Toch bleef hij trouw aan zijn onberispelijke constructie met technische precisie. Hij was een van die zeldzame modeontwerpers die elk kledingstuk van begin tot eind konden maken. Hij beschouwde zichzelf als een ontwerper én kleermaker en zijn stukken werden geconstrueerd op basis van zijn gedegen kleermakersopleiding. Hij was ongelooflijk nauwgezet in zijn ontwerpen en besteedde veel aandacht aan detail. Als de lijnen hem niet bevielen, trok hij het kledingstuk uit elkaar en begon opnieuw.
Kleermaker én zakenman
Hij was ook een gewiekst zakenman en hij kocht stoffen op basis van de beste prijs in plaats van loyaliteit. Hij had een geweldige lijst van de beste Europese leveranciers, waaronder Abraham, Agnona, Dormeuil, Chanel, Velours de Lyon en vele anderen. Hij had het geluk zijn bedrijf te kunnen openen in Parijs, waar hij toegang kreeg tot het beste textiel, knopen en passementen en dáár waar de beste borduurkunstenaars, zoals Maison Lesage, beschikbaar waren. Hij hield nauwkeurige uitgavenlijsten bij die laten zien hoe het modehuis in de loop der jaren groeide. Als je van vintage mode houdt ... Ik keek ernaar uit om er achter te komen hoe hij zijn stoffen ontwierp en aanschafte, zijn creatieve proces, en ook prijs-, reclame- en publiciteitsstrategieën waarmee hij in die tijd concurreerde met andere modehuizen. De luxe modemarkt is erg moeilijk te betreden en hij was een van de ontwerpers die deze markt kon domineren en andere ontluikende ontwerpers kon beïnvloeden, van wie sommigen zelfs bij hem in de leer gingen. Ik denk aan Hubert de Givenchy, André Courrèges, Emanuel Ungaro. Ik zal niet te veel details te onthullen, maar het erbij laten dat dit boek erg interessant is met veel details en citaten. Als je van vintage mode houdt, zul je dit boek geweldig vinden! Mijn oma stierf toen ik een jaar of tien was. Ik kan mij niet zoveel herinneren van mijn oma. Ze moet een hele lieve vrouw zijn geweest, én sterk! Haar katholieke gezin was groot en de zoons waren in de meerderheid. Zie die maar eens allemaal onder de duim te houden. Dat lukte haar echter met gemak!
Ik denk vaak aan haar. Mijn leven is totaal anders dan dat van haar, behalve een ding: onze creatieve hobby's. Zij borduurde, haakte en breide. Ik maak kleding. En dat is niet de enige reden waarom ik vaak aan haar denk. Het komt voornamelijk doordat ik iets van haar heb, dat ik dagelijks gebruik: haar ooievaarsschaartje! Van oma mochten wij als kleinkinderen iets van haar hebben. Toen ze nog leefde, maar haar einde voelde naderen, vroeg ze ons wat we het liefst wilden. Ik riep als eerste dat ik haar schaartje wilde. Achteraf schaamde ik mij enorm, want het lag altijd naast haar op tafel en zonder haar schaartje en haar borduurwerk kon ik mij haar niet eens voorstellen. Een paar weken later was zij overleden en erfde ik het schaartje. Niemand maakte zich er druk om, want er waren waardevollere spullen te verdelen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik HAAR schaartje niet intensief gebruik. Ik kocht in de loop van mijn leven meerdere variaties op oma’s ‘ooievaarsschaartje’. Bijvoorbeeld een hele goedkope versie uit China bij de Xenos. Of een iets betere, maar erg lelijke bij een naaiwinkel. En een paar jaar geleden een mooie kwaliteitsversie bij een online naaimachinewinkel. Zodoende kan het antieke schaartje van oma af en toe even de rust krijgen dat het inmiddels verdiend heeft. “Waar is toch dat schaartje van oma gebleven?”, vroeg onlangs een familielid aan mij, terwijl zij een Pinterest-foto mailde met een soortgelijk ooievaarsschaartje erop. Het was al die tijd ergens diep in haar geheugen verstopt geweest en kwam ineens tevoorschijn na het zien van de foto. “Geen flauw idee,” loog ik iets te snel en zei er onmiddellijk achteraan: “Ze zijn gewoon te koop op internet hoor.” Gelukkig kon ik het bestaan van mijn kostbare bezit op tijd ontkennen. Waarom? Tja, omdat ik bang was dat zij het schaartje wilde ‘lenen’ en ik het niet meer zou terugkrijgen. En omdat ik hoop dat mijn dochter of mogelijke kleinkinderen ooit mijn schaartje willen erven en daardoor nog dagelijks aan mij zullen denken. Geen vermogen of juwelen kunnen daar tegenop. Ook al zou ik die namelijk hebben, het zegt allemaal zo weinig over wie je was. Maar dat kleine schaartje, dat is het nou juist! Mijn oma zit daardoor in mijn geheugen gebrand, als lieve, sterke vrouw. Zij was de rust zelve als ze heerlijk zat te borduren met dat schaartje naast haar op tafel… Een crinoline of hoepelrok is een groot ding. Misschien heb je er wel eens van gehoord. Het is een soort onderrok-constructie die ervoor zorgt dat een rok wijd, heel wijd tot extreem wijd gedragen kan worden. In de 19e eeuw waren ze een belangrijk onderdeel van de dagelijkse kleding. Tegenwoordig worden ze gemaakt voor kostuums voor films, musicals en events zoals de Fantasy Fair. Voor Cosplay zijn ze echter steeds populairder aan het worden. En vergeet vooral de Gothic en Steampunk niet! ![]() Een beetje geschiedenis Het kledingstuk werd vooral door vrouwen gedragen tussen circa 1850-1870. Crinolines werden gebruikt om de vorm van de kleding een steeds wijdere ('vrouwelijker') klokvorm te geven. De kooi-constructie werd gemaakt van soepele stalen hoepels die vanaf het middel naar beneden hingen en werden vastgehouden door linten. De 'crinoline cage' bleek veel lichter dan meerdere lagen onderrokken dragen, zoals voorheen werd gedragen. Door de crinoline was een overdaad aan stof voor de bovenrok mogelijk. De rokken namen steeds grotere proporties aan. Meters stof, versierd met linten, bloemen, stroken straalden luxe, mode en rijkdom uit. Soms bevatte een rok wel meer dan 40 meter stof en een enorme hoeveelheid toevoegingen. De uren die het kostte om zo'n rok te maken, waren ontelbaar en onbetaalbaar. Deze laatsten waren vooral voor de adel en upperclass. De crinoline werd echter ook gedragen door vrouwen van lagere klasse en later zelfs door iedere vrouw. Het werd een normaal straatbeeld ondanks dat de rok het bijna onmogelijk maakte voor vrouwen om zich normaal te bewegen. De rokken namen enorm veel ruimte in beslag en zorgde op die manier voor problemen op straat, in de kerk en binnenshuis. In de 19e eeuw verdween de crinoline langzaam op de achtergrond, de vorm van kleding voor vrouwen werd steeds smaller en strakker in de taille. In de dertiger jaren probeerde coutiers de crinoline te herintroduceren. Dit mislukte echter. Crinolines ziet men in de Haute couture uitsluitend nog onder gala-jurken, bruidsjurken en voor kostuumfilms. Social Distance Uit prenten en tekeningen blijkt dat de draagsters van rokken met crinolines eronder wel de nodige spot konden krijgen (en waarderen?). De rokken zorgde voor zoveel afstand dat vrouwen nauwelijks met elkaar konden praten en mannen de vrouwen niet eens konden aanraken. Er is een prent waarop een man staat getekend die de draagster van een rok met crinoline een drankje aanbiedt op een verlengd dienblad. De crinolines zorgde dus voor 'social distancing', het woord dat in onze eeuw, sinds een paar maanden, een bekend woord is geworden. Vanwege de Pandemie Corona, is het veiliger om afstand van elkaar te houden. Het is echter voor ons een stuk lastiger omdat we gewend zijn aan grote mensen menigten, weinig 'personal space' en omdat onze kleding strak is en we soms nauwelijks kleding dragen. Zeker vergeleken de Victoriaanse tijd. Het zou een creatief idee kunnen zijn de crinoline cage, of hoepelrok, terug te laten komen in de modewereld. Vanzelfsprekend zouden we hier afstand mee kunnen creeëren en het mischien zelfs een moderne look meegeven. Maar wij betwijfelen of dit een goed idee is. Ons leven is anders; vrouwen rijden auto, werken buitenshuis, zijn actief en laten zich niet meer beperken door kleding. Levensruimte en bewegingsruimte zijn visies die we niet meer zullen loslaten. Vanuit de modewereld zijn er bovendien al stoffen in de maak, die niet alleen modieus zijn, maar ook bescherming bieden tegen virussen of negatieven invloeden van buitenaf. We beperken de nieuwe populariteit van de crinoline maar tot de Cosplay, Gothic- en Steampunk wereld en bewonderen ze graag in Disney films of op Fantasy fairs. Cosplay, Steampunk & Gothic In de Cosplay wereld zien we de crinoline voornamelijk als onderrok voor Japanse Animé. Ikoku Meiro no Croisée - 06 - Lost in Anime, is een bekend voorbeeld en Umi Sonoda draagt soms korte en soms wijde blauwe rokken met een crinoline eronder. In Steampunk is de crinoline vaak niet bedoeld als onderrok maar wordt de rok juist als overrok gedragem. De constructie is vaak hel stoer van leren banden en zwaardere stalen hoepels. Meestal is de rok middenlang. De kleuren zijn zwart, bruin of rood. In ieder geval donker, stoer en ze mogen gezien worden! De crinoline wordt vaak gecombineerd met een loei-strak taille corset zodat de vormen van breed (schouders) naar smal (taille) en super wijd (de rok) mooi tot hun recht komen. Een Gothic crinoline is vaak lang, tot op de grond, altijd zwart of rood en wordt meer als onderrok gedragen. Hierover heen komt dan een lange glanzende zwarte rok van veel stof of van tule. Hierover heen een korset, en de outfit vooral afgewerkt met veel kant, linten, strikken en franjes. De Gothic uitstraling is mysterieus, toont vaak 'de boze heks', 'the darkness' of 'lady evil'. De nadruk ligt op: zwart, zwarter, zwarts. Naaipatronen: Op zoek naar naaipatronen komen we er slechts twee tegen. McCalls Costumes heeft er vroger één uitgegeven die meer is voor een Victoriaanse outfit. Maar natuurlijk kan deze als basis ook worden gebruikt voor Cosplay etc. McCalls Costumes M7306 is nog verkrijgbaar. Een nieuwe uitvoering is de McCalls M2191 heeft een special edition (Cosplay Brand collection) uitgegeven, een crinoline samen met een korset. Voor de rest kunnen wij geen patronen vinden voor de crinoline cage maar er zijn op Youtube genoeg tutorials te vinden waarbij naaisters ieder op hun eigen manier een crinoline of hoepelrok in elkaar zetten. Ons advies: bekijk eerst het hele filmpje. De methodes verschillen nogal en de ene methode zal je meer aanspreklen dan de andere. Bovendien verschillen ze onderling ook enorm van de materialen die gebruikt worden. Waar de een het met hoepels doet, buigt de ander zelf dun ijzer, gebruikt baleinen of zelfs tuinslang. Hoe maak je een crinoline cage? Een crinoline cage is zelf te maken maar het zal je niet in één dag lukken. Het kost veel tijd om de materialen bij elkaar te vinden, om de lijnen in elkaar te zetten en de buizen erdoorheen. Mocht je een crinoline voor een event willen maken, begin dan minstens drie weken van te voren. Dan heb je ruim de tijd en kun je de crinolie ook nog perfectioneren met versieringen of mooi aangepast bij het kostuum. Wij hebben ervoor gekozen om de crinoline cage van pvc buis te maken. Zodra je de maten hebt bepaald en het aantal buizen dat je wilt gebruiken, worden deze in vier delen gezaagd om deze te kunnen buigen. Er komt wel een paar centimeter bij voor de tussenstukjes, dus houdt daar rekening mee. Qua stof: het beste is voor een stevige stof te kiezen maar niet al te dik. Voor een Victoriaanse crinoline zou een ongebleekte katoen heel passend zijn, voor een Gothic, of Steampunk crinoline zouden we zwarte texture stof adviseren. Je begint met de tailleband en maakt die wat ruimer en verstelbaar. Laat de tailleband aan de onderkant gedeeltelijk open zodat je hier de banden in vast kunt naaien. Je kan er ook voor kiezen om een tailleband te maken van dikker elastiek of van een bestaande riem. In geval van en stoffen-tailleband: Je maakt er nu acht banden aan vast die de lengte zijn van taille tot de grond (of de gewenste hoogte) plus 6 x (het aantal buizen) x 7 cm. Deze extra ruimte heb je nodig om de lussen te maken. Breedte van de banden, naar eigen keuze. Hoe dunner hoe sierlijker. Hoe breeder, hoe robuuster. De pvc buizen bekleed je met stof of gebruik je zoals ze zijn. Deze schuif je door de stof heen. Een lastig klusje waarbij je een extra paar handen wel kan gebruiken. Indien je de buizen wel wil zien maar een andere kleur wilt, zou je de buizen ook nog kunnen verfen (spuiten) of met tape omwikkelen. Als laatste maak je de onderkant van een extra band stof (30 cm tussen ruimte) en eventueel een rokje voor over de taillenband heen. De extra rand stof met de twee hoepels (buizen) er al doorheen kun je alleen maar vastnaaien met de hand. Het is een onmogelijke klus de totale crinoline op een tafel te leggen en de naaimachine hiervoor te gebruiken. De crinoline kun je nog afwerken met kanten randen, versiersels, een rokje over de tailleband heen, zie ene laatste foto. Als je de crinoline echter als onderrok gebruikt, is dit allemaal niet nodig. De crinoline is draagbaar doordat deze opvouwbaar is. Ook kan je de crinoline gemakkelijk opbergen dat die gewoon rechtop tegen de muur te zetten. Een crinoline of hoepelrok is zelf te maken. Het is een naaiklus die ieder op zijn eigen manier doet. Van te voren een paar Youtube filmpjes bekijken is een goed plan van aanpak. Hierdoor kun je kijken welke methode je het beste bevalt. Ook qua materialen is het maken van een crinoline grotendeels een persoonlijke keuze. Succes !
Eens waren handschoenen stijlvol en een symbool van luxe en klasse. Door de Corona-crisis is het mogelijk dat deze modeaccessoire opnieuw terugkomt in het straatbeeld. In deze angstige tijden kunnen handschoenen namelijk psychologisch helpen door een dunne barrière te vormen tussen ons en de buitenwereld. Hoewel stoffen handschoenen niet hetzelfde beschermingsniveau bieden als plastic handschoenen (zoals bij mondmaskers) is elke bescherming, naar mijn mening, beter dan geen bescherming. Ze voorkomen dat we het gezicht aanraken en bacteriën één keer van oppervlakken overdragen. Een beetje geschiedenis Handschoenen werden voor het eerst gedragen door kardinalen en koningen als decoratieve accessoires voor de sociale status, rijkdom en elegantie te benadrukken. In de middeleeuwen en tijdens de Renaissance werden handschoenen vaak gegeven als geschenk en blijk van liefde en respect. Kijkend naar vintage-schilderijen en foto's, is het interessant om te zien hoe handschoenen evolueerden. Handschoenen worden vaak geassocieerd met vrouwen en strikte sociale regels, maar in de twintigste eeuw hebben zowel mannen als vrouwen aanzienlijk geïnvesteerd in hun kleding, inclusief handschoenen. De handschoenen waren versierd met sieraden en uitgebreide borduursels en als statussymbool gedragen. Haute Couture Handschoenen verdwenen na de jaren zeventig geleidelijk uit het modebeeld, samen met hoeden, maar ze bleven geassocieerd worden met luxe. Als ik door de boeken over Chanel, Dior en Balenciaga blader, zie ik hoe deze ontwerpers over het totale ensemble dachten, waarbij ze de outfit combineerden met de hoed, tas en handschoenen. Het eenvoudige zwarte wollen pak van Balenciaga verandert in combinatie met zwarte handschoenen. De beroemde ‘Caracas’ Dior zijden jurk had bijpassende lange zwarte handschoenen, die de sfeer een onmiskenbare glamour gaven. Chanel, Christian Dior, Givenchy en andere ontwerpers gebruikten handschoenen als krachtig accessoire op startbanen en in catalogi om hun couture kledingstukken te laten opvallen. Naaipatronen voor handschoenen Er zijn veel handschoenpatronen online beschikbaar en ze lijken eigenlijk erg op elkaar. De prijzen lopen echter sterk uiteen. PDF-patronen zijn het goedkoopst, maar houd er rekening mee dat ze een bepaald niveau van computervaardigheid vereisen om ervoor te zorgen dat uw kopie 100% is en dat u A4-papier nodig heeft. Als u geen printer heeft, bel dan uw lokale kantoorwinkel voordat u een PDF-patroon bestelt om te zien of ze het voor u kunnen afdrukken en voor hoeveel omdat het de kosten van het PDF-patroon verhoogt. Voor uw gratis opties biedt het online tijdschrift Threads een gratis patroon dat geweldig is voor mensen met gemiddelde naai-ervaring. Als je echter nog nooit handschoenen hebt genaaid, dan raad ik aan om een patroon te krijgen met volledige naai-instructies. Vintage naaipatronen Originele vintage patronen zijn het duurst. Hoewel ik in de verleiding kwam om een patroon uit de jaren 50 te kopen, koos ik voor het gloednieuwe Vogue-handschoenenpatroon van Mccall.com, dat ook in de uitverkoop was. (Kopers pas op: als je op zoek bent naar patronen, kijk dan eerst op officiële sites zoals McCalls of Burda voordat je op andere plaatsen zoals Etsy of online vintage patroonwinkels winkelt. Butterick, Vogue en McCall's drukken enkelen van hun vintage patronen opnieuw af en je kunt hun selectie krijgen wanneer je gaat naar Mccall.com en typ "vintage" in het zoekvak.) Vogue 8311 Dit Vogue-patroon heeft grote, middelgrote en kleine handschoenmaten en verschillende designs. Om uw maat te bepalen, moet u de omtrek van uw handpalm op het breedste deel meten (klein is 7 ", medium 8" en groot 9 "). Om een perfecte pasvorm te krijgen, snijdt u het patroon op een bias en gebruikt u een rekbaar materiaal. De perfecte stof voor het maken van herbruikbare handschoenen is katoen, vooral stretchkatoen, maar je kunt de handschoenen maken van leer, rayon, zijde, linnen, wol en natuurlijk jersey. Zodra je het basispatroon hebt geperfectioneerd, kun je spelen met het ontwerp; omvatten knopen, gespen, elastische panelen, kant, borduurwerk of kralen. Wees creatief en dmaak er iets bijzonders van! Kleur- en stijladvies Welke kleur handschoenen je maakt, hangt af van jepersoonlijke smaak. Als je traditioneel wilt blijven, kijk dan naar je tas of schoenen en koop de bijpassende handschoenen. Maak een mondmasker in dezelfde stof en de kleurcoördinatie is perfect. Hoewel witte handschoenen waarschijnlijk onpraktisch zijn, zijn kleine zwarte handschoenen de meest elegante keuze voor elke outfit. Om je handschoenen te sparen, bewaar je een paar in je tas en een ander in je auto. Was de handschoenen zodra je thuiskomt, net zoals je dat doet met je stoffen gezichtsmasker. Dit is voor de meesten van ons een nieuwe realiteit, waar ter wereld we ook zijn. Stoffen handschoenen, zoals maskers, zijn een andere manier om je aan te passen en verder te gaan. Ze zelf maken is bovendien milieu-besparend en duurzaam. Ze kunnen een manier zijn om onze unieke stijl uit te drukken. Lang leve de eigengemaakte handschoenen! Over de auteur:
Elena Tran, Baudekin Studio, is een Canadese naaister en een ondernemer die met passie Haute couture naait. Na haar carrière als universiteitsbeheerder en wiskundeprofessor, heeft ze haar interesse in naaien voortgezet en een online luxe stoffenwinkel baudekinstudio.ca. opgericht. Zij is voortdurend met haar vak bezig en haar talenten te verbeteren. Tijdens haar opleiding kreeg zij les van de legendarische couture instructeur Angelina di Bello (Montreal, Canada), deed zij een kleermakerijprogramma aan het Mohawk College (Hamilton, Canada) en online handwerkcursussen aan de Royal School of Needlework (Londen, VK). |
|