Zit je soms ook zo te worstelen met een (strak) jurkje waarvan de rits op de rug zit? Of wat dacht je van een korset met de sluiting op de rug? Leuk idee, maar wel mét aankleedhulp alstublieft!
Nu het carnaval in het Zuiden is, verkleden de meeste mensen zich maar al te graag en het liefst zo origineel en uitbundig mogelijk.  Een aankleedhulp is dan wel een goed idee.

Hoe ging dat eigenlijk vroeger? Een trouwe gastblogger stuurde dit filmpje. Eén aankleedhulp? Doe er maar twee hoor, want een Tudor Royal aankleden was een hele klus.

Sommigen van jullie herinneren zich het waarschijnlijk nog: Donaldson kleding was bijzonder mooie en dure kleding én een statussymbool.  Donaldson was een merk dat zich richtte op het hogere segment binnen de kledingbranche. Dat was overduidelijk want de prijzen, zoals gezegd,  logen er niet om.  De dure kleding was subtiel of duidelijk herkenbaar aan een Mickey Mouse-logo erop.

Maar waar is de kleding gebleven? En is het nog steeds populair?
Wie heeft de boekjes nog?

Geniet je ook zo van de Netflix-serie Bridgerton met al die mooie Victoriaanse kleding en korsetten? Het Victoriaanse tijdperk blijft ons intrigeren.  Hoe konden mensen zo rijk zijn dat ze  zulke luxueuze en overdadige kleding droegen? Hoepelrokken, gigantische grote hoeden, jurken in wel drie lagen en korsetten erop en eronder. Prachtig om te zien, een raadsel hoe ze de dag doorkwamen...

Korsetten zijn weer razend populair.  Dit komt doordat er een grote groep mensen is die graag naar de ELFIA Fantasy Fairs gaan, of houden van de subculturen als Steampunk en Gothic.  En natuurlijk ook de Middeleeuwse variant zoals L.A.R.P., of op striphelden gebaseerde Cosplay. Tijdens deze evenementen spelen korsetten vaak een grote rol.

Als naaister is het erg leuk om een korset te maken. Je moet even weten hoe het zit met baleinen, maar als je dat eenmaal begrijpt dan heb je het zo onder de knie. Hoe naai je een Victoriaans korset?  Wij vertellen het in detail.

'Tot op de draad' heeft de subtitel 'de vele levens van oude kleren' en is geschreven door Ileen Montijn en uitgegeven in 2017. Het boek past mijn inziens helemaal in deze tijd. De modewereld is tesnlotte aan het veranderen en dat is een goede zaak!

Deze video kwamen we tegen op Youtube van Karl Lagerfeld. De prachtige styling, geweldige actrices en de setting zijn erg aantrekkelijk om te zien.

Kijk en geniet!

Er zijn veel misverstanden over naaien als hobby. Veel mensen denken bij 'zelfmaakmode' vaak nog aan oubollige naaipatronen, duffe stofjes en oma's fournituren. Het resultaat lijkt dan een optelsom van deze elementen: saaie kleding en overduidelijk 'zelfgemaakt'.
Maar dat is natuurlijk helemaal niet waar en daarom gaan we eens even de meest gangbare  misverstanden één voor één tackelen.

Op Youtube kwamen we een interessante video tegen over de geschiedenis van zakjes.  Nooit geweten dat vrouwen al héél vroeger zakjes ónder hun jurken en rokken droegen. Onzichtbaar voor derden, kostbaar voor henzelf. En nu we toch deze video graag met jullie willen delen, hebben we meteen zelf een zakje gemaakt, zoals tóen...

Bridgerton is een Amerikaanse dramaserie gemaakt door Chris Van Dusen en geproduceerd door Shonda Rhimes en sinds december 2020 te zien op Netflix. Het is gebaseerd op de romans van Julia Quinn. Het speelt zich af rond 1813 in de competitieve wereld van Regency London tijdens het debutantenbal:  regency-jurken, handschoenen en parasols.  Dochters van aristocratische huize maken hun debuut  in de hoop een geschikte huwelijkspartner te scoren.

Vernieuwend
Maar Bridgerton is niet zomaar een kostuumdrama zoals we er in het verleden al meer zagen zoals Downton Abbey, Amadeus, The King's speech, The remains of the day en Pride & Prejudice. Bridgerton is vernieuwend qua cast.  De cast is namelijk multi-cultureel en het past prima in het verhaal. 

Daarnaast komt Bridgerton precies uit op het goede moment.  We zitten in een donkere tijd vanwege de Pandemie en de meeste mensen leven al maanden in hun hoody en joggingbroek. En ineens is daar een heerlijke serie waarin de kostuums dramatisch groot, extreem mooi en onwerkelijk overkomen. 

Deze video hadden we nog niet in onze verzameling staan.  Kijk en geniet.  En kijk maar niet naar de ondertiteling want daar begrijpen wij ook niets van...

Video gemaakt door:
Hood Couture Magazine

Gastrecensie door:  Elena Tran, Baudekin Studio

Dit boek is nieuw in mijn verzameling Mode-boeken en het overtrof mijn verwachtingen in elk opzicht. Het gaat over Balenciaga's bescheiden begin, zijn succesverhaal, ontwerpproces, de leveranciers waarmee hij werkte en zijn beroemde klanten. Het bevat bovendien veel geweldige foto's die zijn stijl dik onderstrepen.

Respect voor vrouwen
Balenciaga was een echte heer die nooit veel over zijn privéleven onthulde. Het boek vertelt wel over zijn kleermakersachtergrond die begon bij zijn moeder toen het gezin in Spanje woonde. Door de invloed van zijn moeder had Balenciaga een groot respect voor vrouwen en begreep hij de lijnen, kleuren en ontwerpen die de vrouwelijke figuur flatteren. Hij hield niet van korsetten en sluitingen van Dior-kledingstukken. Hij wilde dat vrouwen zich tegelijkertijd comfortabel én stijlvol kleedden. Het boek leidt ons door zijn professionele reis van San Sebastian naar Parijs en belicht de historische en politieke context van deze periode zowel in Spanje als in Frankrijk.

Balenciaga's stijl
Waar dit boek echt in uitblinkt, is de beschrijving van Balenciaga's stijl, zijn inspiratiebronnen en Spaanse invloeden. In het hele boek staan ​​talloze afbeeldingen die laten zien hoe de stijl van de ontwerper zich in de loop van het jaar heeft ontwikkeld. Toch bleef hij trouw aan zijn onberispelijke constructie met technische precisie. Hij was een van die zeldzame modeontwerpers die elk kledingstuk van begin tot eind konden maken. Hij beschouwde zichzelf als een ontwerper én kleermaker en zijn stukken werden geconstrueerd op basis van zijn gedegen kleermakersopleiding. Hij was ongelooflijk nauwgezet in zijn ontwerpen en besteedde veel aandacht aan detail. Als de lijnen hem niet bevielen, trok hij het kledingstuk uit elkaar en begon opnieuw.

Kleermaker én zakenman
Hij was ook een gewiekst zakenman en hij kocht stoffen op basis van de beste prijs in plaats van loyaliteit. Hij had een geweldige lijst van de beste Europese leveranciers, waaronder Abraham, Agnona, Dormeuil, Chanel, Velours de Lyon en vele anderen. Hij had het geluk zijn bedrijf te kunnen openen in Parijs, waar hij toegang kreeg tot het beste textiel, knopen en passementen en dáár waar de beste borduurkunstenaars, zoals Maison Lesage, beschikbaar waren. Hij hield nauwkeurige uitgavenlijsten bij die laten zien hoe het modehuis in de loop der jaren groeide.

Als je van vintage mode houdt ...
Ik keek ernaar uit om er achter te komen hoe hij zijn stoffen ontwierp en aanschafte, zijn creatieve proces, en ook prijs-, reclame- en publiciteitsstrategieën waarmee hij in die tijd concurreerde met andere modehuizen. De luxe modemarkt is erg moeilijk te betreden en hij was een van de ontwerpers die deze markt kon domineren en andere ontluikende ontwerpers kon beïnvloeden, van wie sommigen zelfs bij hem in de leer gingen. Ik denk aan Hubert de Givenchy, André Courrèges, Emanuel Ungaro.

Ik zal niet te veel details te onthullen, maar het erbij laten dat dit boek erg interessant is met veel details en citaten.  Als je van vintage mode houdt, zul je dit boek geweldig vinden!

Mijn oma stierf toen ik een jaar of tien was.  Ik kan mij niet zoveel herinneren van mijn oma. Ze moet een hele lieve vrouw zijn geweest, én sterk! Haar katholieke gezin was groot en de zoons waren in de meerderheid. Zie die maar eens allemaal onder de duim te houden. Dat lukte haar echter met gemak!

Ik denk vaak aan haar. Mijn leven is totaal anders dan dat van haar, behalve een ding: onze creatieve hobby's. Zij borduurde, haakte en breide. Ik maak kleding. En dat is niet de enige reden waarom ik vaak aan haar denk. Het komt voornamelijk doordat ik iets van haar heb, dat ik dagelijks gebruik: haar ooievaarsschaartje!

Van oma mochten wij als kleinkinderen iets van haar hebben. Toen ze nog leefde, maar haar einde voelde naderen, vroeg ze ons wat we het liefst wilden. Ik riep als eerste dat ik haar schaartje wilde. Achteraf schaamde ik mij enorm, want het lag altijd naast haar op tafel en zonder haar schaartje en haar borduurwerk kon ik mij haar niet eens voorstellen.
Een paar weken later was zij overleden en erfde ik het schaartje. Niemand maakte zich er druk om, want er waren waardevollere spullen te verdelen.

Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik HAAR schaartje niet intensief gebruik. Ik kocht in de loop van mijn leven meerdere variaties op oma’s ‘ooievaarsschaartje’. Bijvoorbeeld een hele goedkope versie uit China bij de Xenos. Of een iets betere, maar erg lelijke bij een naaiwinkel. En een paar jaar geleden een mooie kwaliteitsversie bij een online naaimachinewinkel.
Zodoende kan het antieke schaartje van oma af en toe even de rust krijgen dat het inmiddels verdiend heeft.

“Waar is toch dat schaartje van oma gebleven?”, vroeg onlangs een familielid aan mij, terwijl zij een Pinterest-foto mailde met een soortgelijk ooievaarsschaartje erop. Het was al die tijd ergens diep in haar geheugen verstopt geweest en kwam ineens tevoorschijn na het zien van de foto.

“Geen flauw idee,” loog ik iets te snel en zei er onmiddellijk achteraan: “Ze zijn gewoon te koop op internet hoor.” Gelukkig kon ik het bestaan van mijn kostbare bezit op tijd ontkennen. Waarom? Tja, omdat ik bang was dat zij het schaartje wilde ‘lenen’ en ik het niet meer zou terugkrijgen. En omdat ik hoop dat mijn dochter of mogelijke kleinkinderen ooit mijn schaartje willen erven en daardoor nog dagelijks aan mij zullen denken.

Geen vermogen of juwelen kunnen daar tegenop. Ook al zou ik die namelijk hebben, het zegt allemaal zo weinig over wie je was. Maar dat kleine schaartje, dat is het nou juist! Mijn oma zit daardoor in mijn geheugen gebrand, als lieve, sterke vrouw. Zij was de rust zelve als ze heerlijk zat te borduren met dat schaartje naast haar op tafel…

Een beetje geschiedenis
Het kledingstuk werd vooral door vrouwen gedragen tussen circa 1850-1870. Crinolines werden gebruikt  om de vorm van de kleding een steeds wijdere ('vrouwelijker') klokvorm te geven.  De kooi-constructie werd gemaakt van soepele stalen hoepels die vanaf het middel naar beneden hingen en werden vastgehouden door linten. De 'crinoline cage' bleek veel lichter dan meerdere lagen onderrokken dragen, zoals voorheen werd gedragen.

Door de crinoline was een overdaad aan stof voor de bovenrok mogelijk. De rokken namen steeds grotere proporties aan.  Meters stof, versierd met linten, bloemen, stroken straalden luxe, mode en rijkdom uit. Soms bevatte een rok wel meer dan 40 meter stof en een enorme hoeveelheid toevoegingen. De uren die het kostte om zo'n rok te maken, waren ontelbaar en onbetaalbaar. Deze laatsten waren vooral voor de adel en upperclass.

De crinoline werd echter ook gedragen door vrouwen van lagere klasse en later zelfs door iedere vrouw. Het werd een normaal straatbeeld ondanks dat de rok het bijna onmogelijk maakte voor vrouwen om zich normaal te bewegen. De rokken namen enorm veel ruimte in beslag en zorgde op die manier voor problemen op straat, in de kerk en binnenshuis.

In de 19e eeuw verdween de crinoline langzaam op de achtergrond, de vorm van kleding voor vrouwen werd steeds smaller en strakker in de taille.

In de dertiger jaren probeerde coutiers de crinoline te herintroduceren. Dit mislukte echter.  Crinolines ziet men in de Haute couture uitsluitend nog onder gala-jurken, bruidsjurken en voor kostuumfilms.

Social Distance
Uit prenten en tekeningen blijkt dat de draagsters van rokken met crinolines eronder wel de nodige spot konden krijgen (en waarderen?). De rokken zorgde voor zoveel afstand dat vrouwen nauwelijks met elkaar konden praten en mannen de vrouwen niet eens konden aanraken. Er is een prent waarop een man staat getekend die de draagster van een rok met crinoline een drankje aanbiedt op een verlengd dienblad.  De crinolines zorgde dus voor  'social distancing', het woord dat in onze eeuw, sinds een paar maanden, een bekend woord is geworden.
Vanwege de Pandemie Corona, is het veiliger om afstand van elkaar te houden. Het is echter voor ons een stuk lastiger omdat we gewend zijn aan grote mensen menigten, weinig 'personal space' en omdat onze kleding strak is en we soms nauwelijks kleding dragen. Zeker vergeleken de Victoriaanse tijd.

Het zou een creatief idee kunnen zijn de crinoline cage, of hoepelrok, terug te laten komen in de modewereld. Vanzelfsprekend zouden we hier afstand mee kunnen creeëren en het mischien zelfs een moderne look meegeven. Maar wij betwijfelen of dit een goed idee is. Ons leven is anders; vrouwen rijden auto, werken buitenshuis, zijn actief en laten zich niet meer beperken door kleding. Levensruimte en bewegingsruimte zijn visies die we niet meer zullen loslaten.

Vanuit de modewereld zijn er bovendien al stoffen in de maak, die niet alleen modieus zijn, maar ook bescherming bieden tegen virussen of negatieven invloeden van buitenaf.

We beperken de nieuwe populariteit van de crinoline maar tot de Cosplay, Gothic- en Steampunk wereld en bewonderen ze graag in Disney films of op Fantasy fairs.

Cosplay, Steampunk & Gothic
In de Cosplay wereld zien we de crinoline voornamelijk als onderrok voor Japanse Animé. Ikoku Meiro no Croisée - 06 - Lost in Anime, is een bekend voorbeeld en Umi Sonoda draagt soms korte en soms wijde blauwe rokken met een crinoline eronder.

In Steampunk is de crinoline vaak niet bedoeld als onderrok maar wordt de rok juist als overrok gedragem. De constructie is vaak hel stoer van leren banden en zwaardere stalen hoepels. Meestal is de rok middenlang. De kleuren zijn zwart, bruin of rood. In ieder geval donker, stoer en ze mogen gezien worden!
De crinoline wordt vaak gecombineerd met een loei-strak taille corset zodat de vormen van breed (schouders) naar smal (taille) en super wijd (de rok) mooi tot hun recht komen.

Een Gothic crinoline is vaak lang, tot op de grond, altijd zwart of rood en wordt meer als onderrok gedragen. Hierover heen komt dan een lange glanzende zwarte rok van veel stof of van tule. Hierover heen een korset, en de outfit vooral afgewerkt met veel kant, linten, strikken en franjes. De Gothic uitstraling is mysterieus, toont vaak 'de boze heks', 'the darkness' of 'lady evil'.
De nadruk ligt op: zwart, zwarter, zwarts.

Naaipatronen:
Op zoek naar naaipatronen komen we er slechts twee tegen.  McCalls Costumes heeft er vroger één uitgegeven die meer is voor een Victoriaanse outfit.  Maar natuurlijk kan deze als basis ook worden gebruikt voor Cosplay etc.
McCalls Costumes M7306 is nog verkrijgbaar.

Een nieuwe uitvoering is de McCalls M2191 heeft een special edition (Cosplay Brand collection) uitgegeven, een crinoline samen met een korset.

Voor de rest kunnen wij geen patronen vinden voor de crinoline cage maar er zijn op Youtube genoeg tutorials te vinden waarbij naaisters ieder op hun eigen manier een crinoline of hoepelrok in elkaar zetten.  Ons advies: bekijk eerst het hele filmpje.  De methodes verschillen nogal en de ene methode zal je meer aanspreklen dan de andere. Bovendien verschillen ze onderling ook enorm van de materialen die gebruikt worden.  Waar de een het met hoepels doet, buigt de ander zelf dun ijzer, gebruikt baleinen of zelfs tuinslang.

Hoe maak je een crinoline cage?
Een crinoline cage is zelf te maken maar het zal je niet in één dag lukken. Het kost veel tijd om de materialen bij elkaar te vinden, om de lijnen in elkaar te zetten en de buizen erdoorheen. Mocht je een crinoline voor een event willen maken, begin dan minstens drie weken van te voren. Dan heb je ruim de tijd en kun je de crinolie ook nog perfectioneren met versieringen of mooi aangepast bij het kostuum.

Wij hebben ervoor gekozen om de crinoline cage van pvc buis te maken. Zodra je de maten hebt bepaald en het aantal buizen dat je wilt gebruiken, worden deze in vier delen gezaagd om deze te kunnen buigen. Er komt wel een paar centimeter bij voor de tussenstukjes, dus houdt daar rekening mee. Qua stof: het beste is voor een stevige stof te kiezen maar niet al te dik. Voor een Victoriaanse crinoline zou een ongebleekte katoen heel passend zijn, voor een Gothic, of Steampunk crinoline zouden we zwarte texture stof adviseren.

Je begint met de tailleband en maakt die wat ruimer en verstelbaar. Laat de tailleband aan de onderkant gedeeltelijk open zodat je hier de banden in vast kunt naaien. Je kan er ook voor kiezen om een tailleband te maken van dikker elastiek of van een bestaande riem.
In geval van en stoffen-tailleband: Je maakt er nu acht banden aan vast die de lengte zijn van taille tot de grond (of de gewenste hoogte) plus 6 x (het aantal buizen) x 7 cm.  Deze extra ruimte heb je nodig om de lussen te maken. Breedte van de banden, naar eigen keuze. Hoe dunner hoe sierlijker. Hoe breeder, hoe robuuster.

De pvc buizen bekleed je met stof of gebruik je zoals ze zijn. Deze schuif je door de stof heen.  Een lastig klusje waarbij je een extra paar handen wel kan gebruiken. Indien je de buizen wel wil zien maar een andere kleur wilt, zou je de buizen ook nog kunnen verfen (spuiten) of met tape omwikkelen.

Als laatste maak je de onderkant van een extra band stof (30 cm tussen ruimte) en eventueel een rokje voor over de taillenband heen. De extra rand stof met de twee hoepels (buizen) er al doorheen kun je alleen maar vastnaaien met de hand. Het is een onmogelijke klus de totale crinoline op een tafel te leggen en de naaimachine hiervoor te gebruiken. 

De crinoline kun je nog afwerken met kanten randen, versiersels, een rokje over de tailleband heen, zie ene laatste foto. Als je de crinoline echter als onderrok gebruikt, is dit allemaal niet nodig.

De crinoline is draagbaar doordat deze opvouwbaar is.  Ook kan je de crinoline gemakkelijk opbergen dat die gewoon rechtop tegen de muur te zetten.